Zaproszenie, kłótnia.

Dziś był 15 czerwca. Młodzi mieli wolne. Wstali o 9 i przygotowali śniadanie.

Gdy już jest zrobili, zasiedli do stołu.

-Kochanie...-rozmowę zaczęła Ola.

-Tak? 

-Może byśmy dzisiaj zaprosili mojego ojca i twoich rodziców na kolację. Byśmy im powiedzieli o zaręczynach i o ciąży.

-Myślę, że to dobry pomysł. Tylko nie wiem czy moi rodzice będą mieli czas.

-To zadzwoń do nich.

-Ok 

Rozmowa 

-Halo mama? 

-Część synku. Co tam u ciebie słychać? 

-Wszystko dobrze. Macie może z tatą wieczorem czas? 

-Tak. 

-To moglibyście przyjechać do mnie i Oli na kolację

-No dobrze. O której? 

-Tak około 19.

-Dobrze. Napewno będziemy.

-Ok. To do zobaczenia.

-Pa synku.

Po rozmowie odrazu udał się do kuchni i powiedział o wszystkim Oli. Następnie Ola zadzwoniła do ojca i go zaprosiła na kolację. Zgodził się.
-To co? Jedziemy na zakupy na kolację? -spytała Ola.
-Nie, nie, nie. To odpoczywasz ja jadę na zakupy.
-Ale Jacek....
-Nie ma ale. Jesteś w ciąży musisz odpoczywać.
-Przestań. Jestem dorosła, umiem dbać o sobie. Nie muszę cały dzień siedzieć w domu i odpoczywać. Dam rade jeszcze jeździć na zakupy.-Ola się zdenerwowała.
-Kochanie nie denerwuj się.
-Jak ja mam się nie denerwować? Club czas mnie nianczysz  jakbym była małym dzieckiem. Ale muszę cię zmartwić. Już dawno nim nie jestem
-Skarbie, ja się o ciebie martwię. Czy to tak trudno zrozumieć?
-Ale nie możesz mi zabraniać wszystkiego.-zdenerwowana Ola poszła do sypialni i rzuciła się na łóżko. Była to pierwsza z poważniejszych kłótni Oli i Jacka. Może za bardzo się zdenerwowa? Teraz zrozumiała, że on to robi wszystko dla jej dobra.
W tym czasie gdy Ola żałowała tego, że tak naskoczyła na Jacka, Jacek siedziel na kanapie w salonie i rozmyślał. Żałował tej kłótni z Ola. Gdy tak rozmyślał, nawet nie zauważył jak w jego stronę zmierza Ola. Podeszła do niego bliżej i usiadła mu na kolanach.
-Skarbie, kochanie. Przepraszam za tą kłótnie. To nie miało tak wyglądać
-Myszko, ja naprawdę chcę twojego dobra.
-Wiem, wiem. To wszystko zaczyna mnie przerastać. Ta ciąża, teraz jeszcze przygotowania do ślubu się zaczną.
-No to przecież nie musisz się przemęczać. No tak te przygotowania do ślubu będą trochę męczące.
-Ale się cieszę, że już na zawszę będziemy razem.
-No ja też. Kocham cię
-Ja ciebie też kocham, skarbie.-pocałowali się namiętnie.
-To co napiszesz mi co mam kupić?
-No ale ja...
-Olka znów chcesz się kłócić? -spojrzał na nią.
-Nie no ale to ciągle siedzenie mnie nudzi.
-Uwiez, że ja tez bym wolał jakbyś pojechała ze mną no ale jak coś się stanie tobie i dziecku  ?
-Co może mi się stać na zakupach? -na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech.
--No nie wiem. -również się uśmiechnął i zapatrzył się w jej oczy.
-Jacek, kochanie...
-Tak? -powiedział nadal zapatrzony w jej oczy.
-Chcesz mi coś powiedzieć?
-Masz śliczne oczy.
-Dziękuję . -wtulila sie w niego, nadal siedząc na jego kolanach.
-Słoneczko coś się stało?
-Tak.
-Co? -przestraszył się.
-To, że już na zawsze będziesz mój. I nikogo więcej -pocałowała jego policzek.
-A ty moja.
-Wiem, wiem i bardzo się z tego cieszę.
Siedzieli tak jeszcze kilka minut i Ola zapisała Jackowi kartkę co ma kupić, a Jacek pojechał na zakupy. Ola tym czasem położyła się na kanapie i czekała na Jacka. Po godzinie czekania Ola usłyszała dźwięk otwieranych drzwi. Od razu podniosła się z kanapy i podbiegła do Jacka. Rzuciła mu się w ramiona.
-Tęskniłam.
-Przecież nie było mnie tylko godziny.
-Jakbyś chciał wiedzieć ja za tobą tęsknie już po 5 minutach.
-Oj ja tez.
Potem przesli do kuchni, rozpakowali zakupy i przygotowali sobie obiad. Potem usiedli na kanapie i włączyli TV. Kilka godzin później zaczęli przygotowywać kolację.